les "Pitons"
naar vorig bericht naar volgend bericht
Bericht 7 van Abel op maandag 19 december 2005
les "Pitons"
Zoals gezegd begint het hele gebeuren met rum punch om 8:30 locale tijd, de hele dag zitten wij nog in ons eigen ritme, en om 3 uur (19:00 UTC) hebben we zo'n honger dat ik het avondeten maar klaarmaak. 's Avonds hebben we het welkomsfeest in "the Buzz" waar de Rumpuch weer zo rijkelijk vloeit dat we allebei als een balletje afgevoerd moeten worden.
de volgende dag is het hallo zeggen tegen iedereen en vind ik Alex Zoe en Thea, leuke engelse studenten die ik in Las Palmas nog uitgelegd heb hoe je bij de kamelen komt, en ik trek eigenlijk de rest van de week samen op met Alex.
Er zijn borrels op schepen en steigers, en we drinken "Brass monkeys" en de nu overrijpe bananen uit Las Palmas worden verwerkt tot dodelijke "Banana Daquiris".
Het eiland is 's Avonds niet echt veilig, en er zijn dan ook binnen korte tijd een drietal berovingen, waarvan één op klaarlichte dag. Je kan als blanke beter niet alleen over straat gaan.
Op woensdag geeft de general manager een feest in zijn huis en er komen zo'n duizend man opdagen, iedereen is er, het is een waanzinnig feest waar de veranda van het huis het bijna begeeft. Aan het eind is er geen druppel drank meer in het huis. Liever dan de boottaxi's de $10 te geven die ze nu proberen te vangen, nemen we een gewone taxi voor $5 de baai rond. De feesten hiernaa zijn allemaal wat timide, iedereen zit eigenlijk gewoon aan zijn tax.
Zaterdag huren Alex, Jo, Tjerk en ik een auto en gaan een stuk van het eiland bekijken. Jo rijdt, ze rijden hier links. Er heerst duidelijk armoede, maar tegelijkertijd een gemoedelijkheid. Het is een wonderschoon eiland, en de "pitons", twee markante bergen zijn hét kenmerk van st. Lucia. De meeste foto's in dit bericht zijn van deze rit.
We eten in een locaal tentje.
We gaan zwemen onder de warme waterval die uit een van de "pitons" komt. Als ik mij omdraai om, met mijn rug naar iedereen toe, de zwembroek uit en de onderbroek aan te doen zegt Tjerk, net als ik mijn zwembroek uit heb, "als je nou even om hoog kijkt" en ik kijk recht in de parel witte grijns van zes donkere meisjes die giebelend wijzen naar mijn witte reet.
's Avonds is de prijsuitreiking, wij zijn tiende, en Alex' schip is eerste in onze klasse. Tjerk en ik blijven niet lang, we geven een barbeque voor de mensen van de nederlandse boten, Rob, Ingrid en Johan van de "Torn Too" en Dick en Frances van de "Lady Frances" en het is een gezellige avond en Tjerk heeft mazzel want de dames doen op de valreep nog even de afwas.
Op zondag willen Alex en ik eigenlijk nog gedag zeggen tegen iedereen, maar iedereen is uitgefeest en we vinden bijna niemand. Jammer, want we gaan allebei maandag voor anker.
Tjerk en ik gaan meedoen met de "christmas sailing festival" naar marigot bay, daar doe ik donderdag verslag van, we vliegen vrijdag naar huis, en komen om 11:20 op schiphol aan, als ik het goed begrijp ga ik dan recht door naar een ale proeverij. ( ik ben alweer aardig aan het groeien door al dit gefeest.)
op de welkomsparty met bemanning van "Inis Saor"
op de welkomsparty
alex
borrel op de "Inis Saor"
armoede
mooi huis in Soufriere
Jo en Alex
les "Pitons"
zwemmen onder waterval
de markt in castries
les "Pitons"
anse la raye